Projekt realizowany przez Nowosądecką Małą Galerię, którego założeniem jest dotarcie za pomocą Internetu zarówno do świadomych odbiorców sztuki, jak i zaciekawienie tych potencjalnych odbiorców, którzy być może do tej pory nie mieli możliwości kontaktu bezpośredniego z twórczością artystyczną.

Chcieliśmy stworzyć pytania na tyle uniwersalne, żeby móc zadać je różnym twórcom, bez względu na to czy znajdują się na początku swojej drogi twórczej, czy też mają już za sobą wieloletnie doświadczenie. Bez względu też na obszar, w którym działają (planujemy rozmawiać zarówno z artystami zajmującymi się malarstwem, rysunkiem, rzeźbą, grafiką artystyczną, jak i fotografią czy plakatem). Mamy nadzieję, że cykl krótkich rozmów, w których różni artyści odpowiadają na dokładnie te same pytania będzie dodatkowo ciekawy dla odbiorców, dzięki możliwości zobaczenia różnorodności podejścia do tego samego tematu.

Chris Jarrett

Jego muzyka wywodzi się z chęci komunikowania się. Muzyka jest tak zróżnicowana, jak jego pomysły, które przekształca w dźwięki. Ignoruje nakazy stylu. Chris Jarrett wykorzystuje struktury muzyki klasycznej i wolności jazzowej improwizacji. Łączy w sobie zamiłowanie do form wraz z rozwojem energii jazzu. Spektrum jego wypowiedzi jest szerokie: dzikie, rytmiczne, ironiczne, epickie, melancholijne, dziwaczne , mistyczne i jazzy. Został zainspirowany przez różne style muzyczne, z różnych czasów i kompozytorów. Wielkie wpływy, które można usłyszeć w jego muzyce, pochodzą od Johannesa Ockeghema, Siergieja Prokofiewa, Charlesa Mingusa i Franka Zappy.

Teodor Włosek

Fotograf amator. Od ponad 10 lat fotografuje cyfrowo i analogowo. Lubi i tworzy portrety, reportaże i kreację. Jest fanem Beskidu Niskiego, dobrej architektury, lokalnych społeczności i małych miast. Druga połowa duetu fotograficznego Beskid Bliski.

Arek Kapłon

Malarz, miłośnik fotografii i grafiki komputerowej. Współzałożyciel grupy artystycznej ARH-, gdzie razem z kreatywnymi duszami tworzył prawdziwą magię kina. W jego fascynujących poszukiwaniach artystycznych inspiracja płynie z codziennych cudów, jakie tkwią w zwykłych rzeczach: kształtach, figurach i formach, które spotyka na ulicach, ścianach, szyldach, plakatach i wszędzie tam, gdzie kultura popularna zostawia swoje ślady. W jego dziełach można dostrzec fascynujący taniec pomiędzy abstrakcyjnymi kształtami i postaciami. Te elementy wzajemnie się przenikają, tworząc nieustannie zmieniającą się rzeczywistość. Jego niepowtarzalne prace zdobią wiele prywatnych kolekcji, zarówno w Polsce, jak i za granicą. Uwielbia dobrą literaturę i trudną muzykę.

Natalia Pacana-Roman

Najlepiej czuje się w fotografii krajobrazowej, sięga także po tematy lokalne, związane z krajobrazem kulturowym regionu, w którym mieszka. Od blisko dekady aparat towarzyszy jej w poszukiwaniu „złotej godziny”, malowniczych mgieł, kolorowych wschodów i zachodów słońca, a także ciekawych osobowości czy wydarzeń. Swoją twórczością najczęściej dzieli się w Internecie – autorka niecodziennika fotograficznego Gorlickie Pejzaże, a także albumu o tej samej nazwie. Połowa duetu fotograficznego Beskid Bliski.

Jacek Cygan

Poeta, autor tekstów piosenek, librecista, prozaik.
Urodzony w 1950 r. w Sosnowcu. Wywodzi się ze środowiska piosenki studenckiej, znanego pod hasłem „kraina łagodności”. Współzałożyciel grupy „Nasza Basia Kochana”, z którą został laureatem I nagrody na Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie w roku 1976. Napisał prawie dwa tysiące piosenek dla najwybitniejszych polskich wokalistów. Jego utwory wygrywały sześciokrotnie Festiwal Polskiej Piosenki w Opolu, m.in. „Jaka róża taki cierń” w wyk. Edyty Geppert oraz „Wypijmy za błędy” w wyk. Ryszarda Rynkowskiego. Na Festiwalu Eurowizji w Dublinie w roku 1994, piosenka z tekstem J. Cygana „To nie ja byłam Ewą” w interpretacji Edyty Górniak zdobyła II miejsce. W grudniu 2007 roku piosenka z tekstem J. Cygana „Dumka na dwa serca” została piosenką 50-lecia Kinematografii Polskiej.
Znany z twórczości dla dzieci, zwłaszcza z telewizyjnego programu „Dyskoteka Pana Jacka /Dżeka/”. Wydał także w roku 2011 w Wydawnictwie Czerwony konik książkę dla dzieci zatytułowaną „Cyferki”. W roku 2022 wydał w Wydawnictwie BOSZ książkę „Duszek. Opowieść dla dzieci w każdym wieku.”
J. Cygan para się także pracą przekładową dotyczącą dużych form słowno – muzycznych. Napisał polską wersję libretta musicalu „Notre – Dame de Paris” – Riccardo Cocciante i Luca Plamandou. W roku 2002 przełożył słynne oratorium Jerzego Fryderyka Haendla „Mesjasz”. W roku 2012 przetłumaczył 30 pieśni najsłynniejszego poety i barda krakowskiego Kazimierza Mordechaja Gebirtiga. Książka z tymi pieśniami ukazała się w Wydawnictwie Austeria w roku 2012.
Wydał cztery tomy wierszy – „Drobiazgi liryczne”, Oficyna Literacka Kraków 1995, „Ambulanza” Wydawnictwo Bonobo 2005, „Pies w tunelu” Wydawnictwo Iskry 2011 oraz „Boskie błędy”, Wydawnictwo BOSZ, 2017. Za tom „Ambulanza” otrzymał Nagrodę Literacką im. Ks. Jana Twardowskiego, a za tom „Pies w tunelu” Nagrodę Literacką Srebrny Kałamarz im. Hermenegildy Kociubińskiej.
Jest autorem książki „Klezmer – Opowieść o życiu Leopolda Kozłowskiego – Kleinmana” wydanej przez Wydawnictwo Austeria w roku 2009. Książka ta została przetłumaczona na język niemiecki i ukazała się w 2012 roku w Metropol Verlag w Berlinie.
W roku 2013 J. Cygan zadebiutował jako dramaturg. W krakowskim Teatrze STU odbyła się premiera jego sztuki „Kolacja z Gustavem Klimtem” w reżyserii Krzysztofa Jasińskiego.
W roku 2014 wydał w Wydawnictwie Znak książkę „Życie jest piosenką”, gdzie zamieścił, jak mówi, „liryczne historie najważniejszych piosenek swojego życia”.
W tymże roku na zaproszenie Andrzeja Seweryna, dyrektora Teatru Polskiego im. Arnolda Szyfmana w Warszawie, przygotował spektakl „CYGAN W POLSKIM – Życie jest piosenką”, który grany jest na Scenie Kameralnej.
W roku 2016 ukazały się w Wydawnictwie Znak opowiadania jego autorstwa zatytułowane „Przeznaczenie, traf, przypadek”. W roku 2019, także w Znaku, J. Cygan wydał książkę „Odnawiam dusze. Piosenki, ludzie, czas”
W roku 2019 Teatr STU wystawił sztukę J. Cygana na dwie aktorki z piosenkami zatytułowaną „Błękitne krewetki”. Po śmierci Leopolda Kozłowskiego, J. Cygan napisał w hołdzie dla tego artysty sztukę „Leopold”, która w roku 2021 miała premierę w Teatrze STU w reżyserii Krzysztofa Jasińskiego.
Jacek Cygan jest kawalerem „Orderu Uśmiechu”, jedynego odznaczenia na świecie przyznawanego przez dzieci. Otrzymał także Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W roku 2019 Związek Gmin Karkonoskich przyznał Jackowi Cyganowi tytuł Honorowego Ambasadora Karkonoszy. Jest także Honorowym Obywatelem Sosnowca.
We wrześniu 2019 roku J. Cygan otrzymał tytuł „Mistrza Mowy Polskiej”.
W roku 2021 J. Cygan otrzymał Medal św. Brata Alberta.

Laura Łącz

Aktorka, reżyser i pisarka. Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie oraz jako drugi fakultet wydział filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim. Od czasu ukończenia Akademii Teatralnej była aktorką Teatru Polskiego w Warszawie gdzie zagrała wiele głównych ról kobiecych w reżyserii wybitnych reżyserów. Zagrała kilkadziesiąt ról w filmach fabularnych i serialach. Od około 20 lat odtwarza postać Gabrieli w serialu Klan. Wykłada naukę o wierszu w Wyższej Szkole Managerskiej, ul. Kawęczyńska 36, na wydziale aktorskim. Od lat prowadzi Teatr „KARTA”, w ramach którego reżyseruje sztuki teatralne największych autorów światowych, dokonując własnych adaptacji. Jako stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Fundacji Bankowej im. Leopolda Kronenberga prowadzi dla dzieci warsztaty poetyckie i teatralne, specjalizując się przy tym w dokonywaniu adaptacji utworów literackich i pisaniu na ich podstawie własnych scenariuszy. W dorobku literackim dla dzieci bardzo ważny i powszechnie znany jest autorski cykl teatralny pod wspólną nazwą „Pokochaj Teatr”. W ramach tego cyklu powstało 17 ponad godzinnych autorskich spektakli z piosenkami oraz Pastorałki z Mikołajem. Tekst sztuk teatralnych oraz piosenek wyłącznie autorstwa Laury Łącz. Spektakle te powstawały samoistnie, według pomysłów autorki, jak również na specjalne zamówienie firm i instytucji, np. „Rośnij Zdrowo” wystawione na zamówienie firmy DANONE POLSKA /dotyczyło oczywiście produktów żywnościowych dla dzieci/. Spektakle z cyklu „Pokochaj Teatr” rozprowadza od około 25 lat Agencja Artystyczna „Fantazja” i Laura Łącz zagrała przez te lata tysiące spektakli w przedszkolach, szkołach, Domach Kultury czy bibliotekach całej Polski.

Za swą twórczość aktorską, pisarską i charytatywną otrzymała wiele nagród, m.in.: nagroda im. Zbyszka Cybulskiego /bardzo prestiżowa/ i dla „aktorki najlepiej uosabiającej cechy współczesnej Polki” Magazynu Filmowego TVP Grażyny Szcześniak i Ewy Banaszkiewicz /ogromną przewagą głosów widzów/, wiele dyplomów, podziękowań i statuetek „za pracę społeczną i charytatywną”, głównie dla dzieci. Często pracuje charytatywnie – aktywnie współpracuję od dawna z akcją „Cała Polska czyta dzieciom”, jako oficjalna ambasadorka, Fundacją „Akogo?” Ewy Błaszczyk, Fundacją „Z Miłości Serc”, Fundacją „Nadzieja”, „Fundacją Spełnionych Marzeń”, Fundacją „Bardziej Kochani” dla dzieci z zespołem Downa czy Fundacją „Krewniacy”. Ważną nagrodą jest też nominacja do tytułu „Mistrz Mowy Polskiej”. Od lat prowadzi też Agencję Artystyczną i własne Wydawnictwo „Laura”. Pisze bajki, opowiadania, słuchowiska radiowe, sztuki teatralne, wiersze i teksty piosenek dla najmłodszych. Ostatnio ukazała się 3-tomowa powieść dla dzieci i młodzieży pt.: „Klara, królewna baletnica”, która rozeszła się w bardzo dużym nakładzie, tak że nie jest już dostępny ani jeden egzemplarz, nawet w sprzedaży internetowej. Pozycja ta natychmiast zniknęła z półek księgarskich. Tytuły kolejnych tomów: „Spełnione Marzenia”, „Sekret Czarnego Łabędzia”, „Tajemnica Starej Wieży”.

Agnieszka Kłos

Autorka książek Całkowity koszt wszystkiego, Gry w Birkenau, Wyższa czułość, Ciało poetyckie, Las zaginionych ludzi. Laureatka wielu stypendiów i nagród. Jej książki były nominowane, m.in., do Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza, Nagrody Literackiej Europy Środkowo–Wschodniej Angelus, zgłoszone do nagrody Paszportów Polityki, stypendium Prezydenta Wrocławia w dziedzinie literatury, stypendium Fundacji Wisławy Szymborskiej i Wrocławskiego Domu Literatury. Za Wyższą czułość otrzymała nagrodę główną w konkursie XVII Festiwalu Złoty Środek Poezji Kutno 2021, za najlepszy debiut poetycki 2020 roku, im. Jacka Berezina. Prowadziła projekty kuratorskie w galerii Otwartej Pracowni Gepperta, „Czytelnia Gepperta”, „Wolna Amerykanka”. Od 2001 roku redagowała magazyn „Ritę Baum”, od 2004 roku będąc wiceprezesem Stowarzyszenia Kulturalno – Artystycznego „Rita Baum”. Od 2012 członkini Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki AICA. Pracuje na Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu na stanowisku adiunkta. Czynna krytyczka sztuki i kuratorka. Doktor nauk humanistycznych. Pomysłodawczyni pierwszej w Polsce zbiórki książek dla osób osadzonych w zakładach karnych „Książka za kraty” (2006).

Adam Mokrus

Skrzypek, kameralista, pedagog i dyrygent. Studia w latach 1997-2002 ukończył z wynikiem celującym w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie skrzypiec prof. Pawła Puczka i prof. Beaty Warykiewicz-Siwy. Swoje umiejętności wiolinistyczne doskonalił podczas studiów podyplomowych pod kierunkiem prof. Piotra Pławnera, a także w ramach kursów mistrzowskiej interpretacji prowadzonych przez prof. Konstantego Andrzeja Kulkę, prof. Stefana Kamasę i prof. Romana Jabłońskiego w Gdańsku, gdzie otrzymał nagrodę specjalną dla najlepszego uczestnika. W ramach bogatej działalności solistyczno-kameralnej występował wielokrotnie w kraju i za granicą (Chiny, Belgia, Francja, Holandia, Korea Południowa, Litwa, Niemcy, Ukraina i Włochy); jako solista występował m.in. z orkiestrami symfonicznymi: Filharmonii Częstochowskiej, Filharmonii Rybnickiej, Filharmonii Śląskiej, Filharmonii Zabrzańskiej, jak również z Polską Filharmonią Kameralną Sopot i Tarnowską Orkiestrą Kameralną. Do najważniejszych doświadczeń artystycznych należą koncerty jako solista wraz z Konstantym Andrzejem Kulką (Częstochowa, Gdańsk, Rybnik). Ponadto w latach 2003- 2009 pełnił funkcję koncertmistrza orkiestry symfonicznej Filharmonii Częstochowskiej. Obok aktywności artystycznej zajmuje się działalnością pedagogiczną zatrudniony na stanowisku adiunkta doktora habilitowanego w katowickiej Akademii Muzycznej, a także jako nauczyciel dyplomowany w szkołach muzycznych I i II stopnia w Rybniku i Katowicach. Wielokrotnie prowadził warsztaty w ramach kursów mistrzowskiej interpretacji (Bałoszyce, Krzyżowa, Kudowa Zdrój, Nowy Sącz, Wadowice) oraz brał udział w pracach jury ogólnopolskich konkursów skrzypcowych (Poznań, Rybnik, Zielona Góra). W 2013 roku został uhonorowany odznaką Zasłużony dla Kultury Polskiej nadaną przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Ponadto prowadzi również działalność dyrygencką – w 2018 roku ukończył studia w macierzystej uczelni na Wydziale Kompozycji, Interpretacji, Edukacji i Jazzu, w klasie dyrygentury symfoniczno-operowej prof. Mirosława Jacka Błaszczyka. W okresie studiów zadyrygował orkiestrą symfoniczną Filharmonii Śląskiej w Katowicach, a także jako asystent dyrygenta brał udział w przedstawieniu opery „Czarodziejski flet” Wolfganga Amadeusa Mozarta realizowanym w Akademii Muzycznej w Katowicach. W 2019 roku podjął współpracę z Operą Śląską w Bytomiu podczas realizacji premier oper „Flis” (kierownictwo muzyczne) i „Verbum nobile” (współpraca muzyczna) Stanisława Moniuszki. W 2020 roku w Operze Krakowskiej uczestniczył w przygotowaniach premiery operetki „Orfeusz w piekle” Jacquesa Offenbacha (współpraca muzyczna), a także prowadził spektakle „Toski” Giacomo Pucciniego.

Katarzyna Makowska

Ukończyła Akademię Muzyczną w Katowicach w klasie fortepianu prof. Moniki Sikorskiej-Wojtachy oraz w klasie kameralistyki prof. Urszuli Bożek-Musialskiej. Po studiach kontynuowała naukę w zakresie muzyki kameralnej w Scuola Superiore di Musica da Camera del Trio di Trieste w Trieście oraz w Hochschule für Musik und darstellende Kunst w Wiedniu. W latach 1993-2000 była członkiem tria fortepianowego Lutosławski-Trio, z którym prowadziła ożywioną działalność koncertową w kraju i za granicą oraz doskonaliła swe umiejętności na kursach muzyki kameralnej prowadzonych między innymi przez Izaaka Sterna, Yo-Yo-Ma, Yefima Bronfmana, Emanuela Axa. W latach 1990-2000 pracowała jako pianista-korepetytor w sekcji skrzypiec Państwowego Liceum Muzycznego im. K. Szymanowskiego w Katowicach, a w latach 2008-2019 w sekcji śpiewu solowego Państwowej Szkoły Muzycznej I i II st. im. M. Karłowicza w Katowicach. Od roku 1990 jest związana z Akademią Muzyczną im. K. Szymanowskiego w Katowicach pracując jako korepetytor na Wydziale Wokalno-Aktorskim oraz jako pianista-akompaniator na Wydziale Instrumentalnym (od 2005 roku). Bierze czynny udział w wielu krajowych i międzynarodowych kursach muzycznych (Łańcut, Żagań, Krynica-Zdrój, Duszniki-Zdrój, Kudowa-Zdrój, Lusławice, Katowice) współpracując z wybitnymi solistami wokalistami: Teresą Żylis-Gara, Urszulą Trawińską-Moroz, Agatą Młynarską, Olgą Pasiecznik, Izabelą Kłosińską, Danielem Weeks, Bogdanem Makalem, Eugeniuszem Sąsiadkiem, Heleną Zubanovich, Mariuszem Kwietniem, Piotrem Beczałą a także instrumentalistami: Jeroen Reuling’iem, Simonem Cartlege, Bogusławem Furtokiem, Sławomirem Grendą, Janem Kotulą, Piotrem Tarcholikiem, Agnieszką Maruchą, Jakubem Waszczeniukiem, Januszem Wawrowskim. W uznaniu za artystyczny wkład w występy konkursowe solistów, jako pianista-akompaniator otrzymała liczne nagrody i wyróżnienia na konkursach zarówno wokalnych jak i instrumentalnych (Nowy Sącz, Trnava, Warszawa, Łódź, Petersburg, Olsztyn, Wrocław, Katowice, Dąbrowa Górnicza, Poznań, Kowalewo Pomorskie, Banska Bystřica, Kutna Hora, Vrable), a liczne grono studentów i absolwentów znalazło się w gronie laureatów tych konkursów. Obecnie, prócz działalności dydaktycznej na macierzystej Uczelni i pełnienia funkcji prodziekana Wydziału Wokalno-Aktorskiego, prowadzi ożywioną działalność koncertową jako pianistka-kameralistka zarówno w kraju, jak i poza jego granicami.

Alicja Kurowska

Aktorka Teatru Przypadków Feralnych, grająca m. in. w spektaklach “Nick Cave. Ballady kochanków i morderców”, “Baba Dziwo”, ”Na pełnym morzu”, “Uni”, “Lekcja”. Laureatka III miejsca i wyróżnienia za rolę dramatyczną w spektaklu “Sorry, Wrong Number” w Przeglądzie Małych Form Teatralnych w Języku Angielskim (2019r.). Brała udział w realizacji internetowego słuchowiska w ramach projektu grantowego “Usłysz o Babie Dziwo” (2022r.). Prowadząca Drugiej Edycji Turnieju Jednego Wiersza (2023r). Od dwóch lat związana ze Szkołą Tańca Bawinek, prowadziła warsztaty tańca towarzyskiego “Nie w rytmie”.

Michał Orzyłowski

Absolwent szkoły aktorskiej SPOT. Założyciel młodzieżowej grupy aktorskiej OKIENKO, współpracuje z Teatrem Przypadków Feralnych, Teatrem KTO, Teatrem MIGRO, Teatrem Bakałarz, z licznymi domami kultury w Krakowie oraz z Gminnym Ośrodkiem Kultury w Mogilanach, liczne rolę w serialach paradokumentalnych “Osadzone. Blok F”, “Ukryta Prawda”, “Detektywi”, “Szpital”, “W11”, filmach dokumentalnych. Reżyser autorskich spektakli oraz na podstawie twórczości Karola Wojtyły. Prowadzący warsztaty teatralne dla młodzieży.

Maria Pilch

Absolwentka Akademii Praktyk Teatralnych „Gardzienice”. Adeptka Krakowskiego Teatru Tańca. Współpracowała m.in. z Łódzką Szkołą Filmową, Podkarpacką Komisją Filmową, Teatrem Nikoli, Teatrem Nowym Proxima, Fundacją Teatr Przypadków Feralnych. Współzałożycielka kolektywu artystycznego „Teatr Roleta”. Uczestniczyła w produkcjach filmowych i spektaklach teatralnych, m.in. „Czuły Film”, „GRA”, „Bal w Operze”, „Lekcja”, „Baba Dziwo”. Studiuje relacje międzykulturowe na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Maja Tomaszewska

Malarka, graficzka i animatorka. Specjalizuje się we współczesnym malarstwie figuratywnym. Stypendystka m.in. Muzeum Sztuki Współczesnej Urban Nation w Berlinie (Niemcy), Królewskiej Akademii Historii i Sztuki w Segowii (Hiszpania) oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Polska). Autorka licznych wystaw indywidualnych w kraju i za granicą. Współtwórczyni obrazów w ręcznie malowanym pełnometrażowym filmie „Chłopi”, produkcji twórców nominowanego do Oscara „Loving Vincent”. Dyplom Magistra Sztuki uzyskała z wyróżnieniem na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (grafika) oraz Uniwersytecie w Grenadzie, w Hiszpanii (malarstwo). Aktualnie mieszka i tworzy w Sopocie, gdzie prowadzi atelier i organizuje wydarzenia artystyczne. Zafascynowana ruchem. Tworzy kompozycje przedstawiające człowieka w trakcie przemiany, podczas przeżywania emocji. Kluczową rolę odgrywa światło, multiplikacja elementów i skupienie uwagi na uczuciach przedstawionej postaci.

Piotr Wojtasik

Wirtuoz trąbki, znakomity improwizator i kompozytor, od przeszło 30 lat przemawia własnym, niepowtarzalnym, muzycznym językiem. Nagrywał i koncertował w większości krajów Europy, w Maroku, Izraelu, Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Japonii i Indiach. W latach 80. i 90. reprezentował nurt nowoczesnego bop’u, który obecnie przyjął formę bardziej indywidualną, opartą w części na jazzie modalnym z niewielkimi elementami free i muzyki etnicznej. Stale współpracuje z takimi muzykami jak: John Betsch, Joris Teepe, Viktor Tóth, Steven McCraven, Nicolas Simion, Michał Barański, Michał Miśkiewicz, Michał Tokaj. Od lat zapraszany jest do współpracy przez legendarnego saksofonistę Billy’ego Harpera. Brał udział w licznych projektach specjalnych z udziałem gigantów światowego jazzu, takich jak: Kenny Garrett, Joe Lovano czy Archie Shepp. Równocześnie występował jako sideman w innych zespołach, w skład których wchodzili muzycy takiej rangi, jak: Victor Lewis, George Cables, Kirk Lightsey czy Joe LaBarbera. Jest jednym z niewielu polskich muzyków, którzy są cyklicznie zapraszani do międzynarodowych projektów, takich jak: Michel Donato Quintet czy European Jazz Ensemble. Gościnnie wziął udział w nagraniu ponad kilkudziesięciu albumów. Na swoim koncie ma 13 autorskich płyt, które zdobyły wysokie uznanie wśród krytyków i melomanów. Albumy „Circle” oraz „Hope” otrzymały prestiżową nagrodę polskiej branży muzycznej – Fryderyka. Pozostałe, w większości, były do niej nominowane. Sam Wojtasik otrzymał dwa Fryderyki w 2008 roku w kategorii Muzyk Jazzowy Roku oraz jako autor Najlepszej Jazzowej Płyty Roku, właśnie za album „Circle”. Wielokrotnie zwyciężał w rankingu Jazz Top magazynu Jazz Forum.

Dawid Fortuna

Jest Absolwentem bydgoskiej Szkoły Muzycznej , kontynuował naukę w krakowskiej Akademii Muzycznej . Swoje umiejętności zawdzięcza wspaniałym pedagogom do których należą Maciej Korpal, Mirosław Żyta, Jan Pilch Łukasz Żyta oraz genialnym muzykom z którymi miał okazję współpracować, m.in. Janusz Muniak , Zbigniew Namysłowski , Zbigniew Wegehaupt, Adam Pierończyk, Michael Patches Stewart , Leszek Możdżer, Dominik Wania, Adam Baldych, Pawel Kaczmarczyk, Sebastian Bernatowicz, Jerzy Małek. Regularnie występuje w składzie grup : Adam Baldych Quartet , New Bone, NSI Quartet, Kuba Płużek Quartet, DoMinik Wania Trio, PeGaPoFo, Cracow Jazz Colective.

Adam Kowalewski

Polski kontrabasista i basista jazzowy, kompozytor, wykładowca Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, doktor habilitowany sztuk muzycznych w zakresie instrumentalistyki. Członek Rady Programowej Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego. Absolwent Szkoły Muzycznej I stopnia w Zambrowie w klasie akordeonu i Szkoły Muzycznej II stopnia w Łomży w klasie kontrabasu. W 1998 roku ukończył z wynikiem bardzo dobrym Wydział Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, w klasie kontrabasu prof. dr hab. Jacka Niedzieli-Meira (również pod jego kierunkiem w 2015 roku obronił doktorat). Od 1999 roku jest zatrudniony jako wykładowca na Wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie prowadzi klasę kontrabasu i gitary basowej. Laureat I i II Nagrody w Międzynarodowym Konkursie Młodych Zespołów Jazzowych „Jazz Juniors” w Krakowie (I Nagroda wraz z zespołem The Similars, 1993 rok; II Nagroda wraz z zespołem Irek Głyk Quartet, 1994 rok). Działalność artystyczną rozpoczął w 1993 roku, występując z zespołem Eryka Kulma „Quintessence”. Od tej pory regularnie koncertował w kraju i za granicą, współpracując z czołówką polskich muzyków jazzowych, takich jak: Janusz Muniak, Jan Ptaszyn Wróblewski, Tomasz Szukalski, Tomasz Stańko, Leszek Możdżer, Piotr Wojtasik, Adam Pierończyk, Jarosław Śmietana. Występował m.in. w następujących formacjach: Lesław Możdżer Sekstet, Adam Pierończyk Trio, Piotr Wojtasik Quartet, Piotr Wojtasik Quintet, Jarosław Śmietana Band, Tomasz Szukalski Twist Band, Janusz Muniak Quartet. W latach 2006-2013 regularnie współpracował z Nigelem Kennedym, dając liczne koncerty z Nigel Kennedy Quartet i Nigel Kennedy Quintet w całej Europie (w najlepszych salach koncertowych, takich jak Royal Albert Hall w Londynie, Filharmonia Berlińska czy Opera w Sydney), a także w Japonii, Chinach, Korei Południowej, Australii, Izraelu. Efektem współpracy z Nigelem Kennedym jest kilka nagranych wspólnie płyt. W swoim dorobku artystycznym ma również współpracę u boku takich międzynarodowych gwiazd, jak m.in. Bennie Maupin, Eddie Henderson, Gary Bartz, John Abercrombie, Jeff Beck, John Purcell, Kevin Mahogany. Uczestnik wszystkich ważniejszych festiwali jazzowych w Polsce i wielu za granicą (m.in. w Wielkiej Brytanii, Norwegii, Szwecji, we Włoszech, na Litwie, w Rosji, Meksyku, Izraelu, Australii, Japonii, Chinach, Korei Południowej, Libanie czy Turcji). Brał udział w nagraniu ponad 40 płyt, w tym dwóch autorskich: „For You” i „Yearning”, zawierających większość jego kompozycji i ciepło przyjętych przez krytyków. W swoim dorobku – oprócz repertuaru jazzowego – ma również płyty z artystami z pogranicza jazzu i muzyki rozrywkowej, m.in. z Lorą Szafran, Mieczysławem Szcześniakiem, Kayah. Jako wykładowca Akademii Muzycznej w Katowicach wypromował kilkunastu absolwentów studiów II stopnia (m.in. Macieja Garbowskiego, Bartosza Wojciechowskiego, Wojciecha Traczyka, Macieja Szczycińskiego, Andrzeja Święsa, Maksymiliana Muchę oraz Jakuba Dworaka).

Marcin Kaletka

Saksofonista tenorowy i sopranowy, kompozytor, absolwent instytutu Jazzu Akademii Muzycznej w Katowicach (2009r.) oraz Frost School of Music, University of Miami, USA (2013r.) Od 2014 r. wykładowca na Akademii Muzycznej w Katowicach. Zdobywca wielu nagród na festiwalach oraz konkursach jazzowych w kraju i za granicą. Marcin współpracował ze znanymi postaciami polskiej oraz zagranicznej sceny jazzowej, takimi jak m.in: Piotr Wojtasik, Eryk Kulm, Marek Bałata, Aga Zaryan, Leszek Możdżer, Dariusz Oleszkiewicz czy Piotr Wyleżoł. Jest on również współtwórcą zespołu Szczypka/Kaletka Quintet oraz liderem formacji Marcin Kaletka Quartet.

Mariusz Szczygieł

Reporter, pisarz. Od 1990 r. związany z „Gazetą Wyborczą”. Oprócz Hanny Krall najczęściej przekładany z żyjących polskich reporterów; jego książki zostały wydane w 21 krajach. Za „Gottland” zdobył Europejską Nagrodę Książkową 2009, a w Polsce Nike Czytelników. Zdobywca tytułu Dziennikarz Roku 2013 w konkursie Grand Press. Za „Nie ma” zdobył podwójną Nagrodę Nike 2019 (w wyborze jury i czytelników). Debiutował w wieku 16 lat w tygodniku „Na przełaj”. W latach 90. znany z prowadzenia talk show „Na każdy temat”. Czechofil, autor kilku bestsellerowych książek o Czechach („Gottland”, „Zrób sobie raj”, „Laska nebeska”). Autor monumentalnej, trzytomowej antologii polskiego reportażu XX wieku „100/XX”. Odznaczony przez Prezydenta RP orderem Polonia Restituta. Nauczyciel wielu reporterów młodego pokolenia, prowadzi autorskie zajęcia w Polskiej Szkole Reportażu. Zdobył nagrodę Autorytet 2015 w konkursie Mediator, przyznawaną przez studentów wszystkich szkół dziennikarskich w Polsce. Jest prezesem Fundacji Instytut Reportażu, która prowadzi znaną w Warszawie księgarnio-kawiarnię Wrzenie świata oraz wydawnictwo książkowe Dowody na Istnienie. Miłośnik czeskiej Pragi. Mieszka w Warszawie.

Piotr Sobiesiak

Urodzony w 1994 r. w Warszawie. Absolwent Liceum Plastycznego im. W. Gersona w Warszawie, dyplom z wyróżnieniem. Studia licencjackie na wydziale Rzeźby warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 2014-2017, dyplom w pracowni dr. Krzysztofa M. Bednarskiego. Studia magisterskie na tej samej uczelni w latach 2017-2021, dyplom w pracowni prof. ASP, dr. hab. Romualda Woźniaka. Praca otrzymała wyróżnienie i była prezentowana na prestiżowej wystawie UpComing (Pałac Czapskich, Warszawa, 2021). Współzałożyciel warszawskiej galerii Pawilon5. Finalista nagrody Young European Artist Trieste Contemporanea Award 2021. Zdobywca ogólnopolskiej nagrody Złota Paleta 2023. Laureat konkursu grantowego EKOczynni Fundacji PGNiG. Był nominowany do prestiżowej nagrody im. Karola Stryjeńskiego. Uczestnik wielu wystaw, laureat licznych konkursów, jego prace znajdują się w kolekcjach prywatnych na całym świecie m.in. w USA, Australii i Hiszpanii. W 2022 roku jego praca Nubita z cyklu Nubes formales została zakupiona przez Muzeum Narodowe w Warszawie w ramach obchodów 160-lecia muzeum. Od 2022 roku prowadzi pracownię rzeźby w PLSP im. W. Gersona w Warszawie. Zajmuje się rzeźbą, sztuką wideo, malarstwem, grafiką, scenografią, projektowaniem przestrzeni, fotografią oraz edukacją artystyczną. W swoich działaniach skupia się na złożonej relacji człowieka i przestrzeni, zarówno tej fizycznej jak i kulturowej i intelektualnej. Realizując postulaty rzeźby przywracającej człowiekowi zmysły, sztuki będącej oknem do poszerzania świadomości oraz kultury zwróconej ku Naturze tworzy multisensoryczne narracje przestrzenne.

Kinda Trio

Kinda Trio to zespół o międzynarodowym składzie, który powstał latem 2018 roku w Norwegii, gdzie muzycy tworzą i mieszkają na stałe. Jasmina pochodzi z miejscowości Aleksinac w Serbii, Anna zaś Polski, z Krakowa, a Zhala z Baku, stolicy Azerbejdżanu. Oprócz udzielania się w trio, pracują razem w Operaen i Kristiansund, najstarszej operze w Norwegii, a także uczą gry na instrumentach w szkole muzycznej w Kristiansund. Przez ostatnie 5 lat trio zagrało szereg koncertów na uznanych festiwalach w regionie: Festspillene i Kristiansund, Festspella i Geiranger, Klangfestivalen i Vågøy, Operafestuke i Kristiansund, Kammermusikk Kristiansund. Latem zeszłego roku 2022, trio odbyło trasę koncertową po Serbii z projektem dedykowanym dzieciom „Jorden Rundt” (Dookoła Świata) dzięki wsparciu Christiansunds Operafond.

Marta Kołodziej

Artystka malarka rodem z Nowego Sącza, aktywna na terenie Francji i Szwajcarii. Jej barwne obrazy mieszczą się w kategoriach sztuki naiwnej i fantastycznej. Określa swoją sztukę jako surrealizm magiczny charakterystyczny dla przełomu dwudziestego wieku. Wystawiała prace w Muzeum Ningbo w Chinach, współpracowała z Fundacją Blak Cafe w Guadalajara (Meksyk), brała udział w Art en Capital w Grand Palais (Paryż). Miała wystawę w Muzeum Polskim w Rapperswil (Szwajcaria). W roku 2022 miała dwie indywidualne wystawy: 18 marca – 19 czerwca Muzeum Nikifora Krynica, 24 czerwca – 30 września Stacja Nowa Gdynia Zgierz. Ponadto poza granicami Polski realizowała wystawę i warsztaty artystyczne we współpracy z Akademią Muzyczną z Basel w Beatenberg (Szwajcaria) oraz wystawę stałą w Meiringen (Szwajcaria).

Mattenia

Zespół ten opiera się na tekstach Mateusza Trembaczowskiego, które dopełniają brzmieniem i harmonią niezwykle utalentowani muzycy – Jakub Jantczak, Martyna Kubiak, Łukasz Szostok i Arkady Ptak. Muzyka Mateusza opiera się na opowieściach wymagających od słuchacza równego zaangażowania, co u samych twórców. Teksty Mateusza skłaniają do myślenia i refleksji. W większości nie są klasycznymi piosenkami podzielonymi na zwrotki i refren. Bardziej przypominają rzekę, która płynie różnym tempem, skręcając w meandry wyobraźni i refleksyjnych pytań, by na koniec dotrzeć do morza – pointy, która czasem przynosi odpowiedź, a czasem otwiera kolejne sprawy, na które warto rzucić światło zrozumienia. W brzmieniu łączy ze sobą indie pop, folk, jazz, rap i poezję śpiewaną.

Barbara Bakalarska

Absolwentka wydziału grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, dyplom uzyskała w pracowni miedziorytu prof. Stanisława Wejmana w 1995 roku.

W 1986 roku ukończyła Technikum Tkactwa Artystycznego w Zakopanem.

Tworzy obrazy malowane ręcznie, jak również rysunki i ilustracje.

Mieszka i pracuje w Krakowie.

Iza Połońska, Witold Cisło

Iza Połońska:

Wokalistka śpiewająca w różnych stylach od klasyki po piosenkę aktorską i jazz. Doktor sztuk muzycznych. Koncertowała niemalże w całej Europie śpiewając repertuar klasyczny. Wykonując piosenkę, występowała m.in. w Bibliotece Polskiej w Paryżu, czy w legendarnej Piwnicy Artystycznej Kurylewiczów w Warszawie u boku Wandy Warskiej. Ostatnie 5 lat wypełniły jej koncerty z Orkiestrami Filharmonicznymi w Polsce z projektami POŁOŃSKA śpiewa OSIECKĄ, MŁYNARSKI SYMFONICZNIE, KRAJEWSKI SYMFONICZNIE, a także kameralne projekty: PEJZAŻ BEZ CIEBIE, TRZY MIŁOŚCI, KOCHANY MÓJ BEŁZ, CZUŁOŚĆ, które współtworzy z Leszkiem Kołodziejskim, akordeonistą i aranżerem. Współpracuje również z wybitnym pianistą jazzowym Bogdanem Hołownią, z którym współtworzy projekt SAMOTNE WYSPY SERC, a także – z Witoldem Cisło, kompozytorem i multiinstrumentalistą, tworzą razem projekt WYSTARCZY BYĆ.

Witold Cisło:

Kompozytor, producent, multiinstrumentalista, autor platynowej płyty Krzysztofa Kiljańskiego – „In the Room” – w tym przeboju „Prócz Ciebie, nic” – duet Kayah i K. Kiljański. Kompozytor, producent, aranżer i wykonawca partii instrumentalnych piosenek na płytach wielu czołowych polskich i zagranicznych wykonawców m.in. : Magda Umer, Olga Bończyk, Katarzyna Jamróz, Katarzyna Żak, Mirosław Czyżykiewicz, Artur Gadowski, Zbigniew Wodecki, Willy Bell, Vojta Zicha, Piotr Polk, Marek Dyjak… Kompozytor piosenek z takimi autorami tekstow jak: Agnieszka Osiecka, Magda Czapińska, Kayah , Jacek Cygan, R. Kunce i wielu innych.

Paweł Wyborski

(ur. 1975 w Starogardzie Gdańskim). Malarz i socjolog kultury. Autor sześćdziesięciu siedmiu wystaw indywidualnych w kraju i za granicą (w Holandii, Belgii i Stanach Zjednoczonych). Brał udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych (w Wielkiej Brytanii, Danii, Belgii, Francji, Stanach Zjednoczonych, Włoszech, Hiszpanii, Kazachstanie i Polsce). Wielokrotny laureat stypendium kulturalnego Miasta Gdańska oraz stypendium kulturalnego Prezydenta Starogardu Gdańskiego W 2020 roku finalista konkursowej wystawy „Beyond the Frame” w londyńskiej Orleans House Gallery. Uczestnik międzynarodowych projektów podejmujących tematykę ikony współczesnej: Nowa Ikona oraz Międzynarodowe Warsztaty Ikonopisów w Nowicy. Laureat nagród za działalność artystyczną. Jego prace znajdują się w kolekcjach publicznych (m.in. w Galerii Współczesnego Malarstwa Pomorskiego Muzeum im. ks. dr. Łęgi w Grudziądzu, Orleans House Gallery w Londynie, Płockiej Galerii Sztuki czy Świdnickiego Ośrodka Kultury w Świdnicy) oraz w kolekcjach prywatnych w Polsce i na świecie. Mieszka w Gdańsku.

Nata & Evgeny

Nata i Evgeny to artyści urodzeni we Lwowie, gdzie ich twórcze drogi zetknęły się w 2012 roku. Muzyczny projekt powstał w celu stworzenia unikalnego brzmienia dzięki połączeniu tradycyjnego wykonawstwa na szofarze z innowacyjnym użyciem gitary klasycznej i efektów elektronicznych.

Muzycy wykorzystują brzmienia instrumentów perkusyjnych, łącząc je z wyjątkową barwą i techniką wokalną. Wydobywają więcej różnorodnego brzmienia z szofaru, niż ktokolwiek kiedykolwiek przed nimi. Ich oryginalne kompozycje przenoszą ten instrument z dawnych czasów do świata współczesnego elektronicznego środowiska.

Od 2017 roku zespół przebywa i koncertuje w różnych częściach Polski oraz za granicą. Najczęściej jednak w Poznaniu, który stał się dla nich przyjaznym domem.

Anna Szyjkowska-Piotrowska

Autorka. Adiunkt w Zakładzie Teorii Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Adiunkt na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina. Filozofka kultury, lingwistka, tłumaczka. Kuratoruje i tworzy na piśmie. Ukończyła studia magisterskie w zakresie filozofii, a także studia magisterskie w zakresie lingwistyki stosowanej ze specjalnością w języku angielskim i języku francuskim, na Uniwersytecie Warszawskim. Następnie doktoryzowała się z filozofii w Instytucie Filozofii UW. Autorka książek Po-twarz. Przekraczanie widzialności w sztuce i filozofii (Słowo/obraz terytoria 2015) i Dyrygując falom. Myślenie w wizualno-muzycznych awangardach (Słowo/obraz terytoria 2019). Stypendystka NCN. Autorka artykułów i esejów o tematyce artystycznej. Publikowała w „Art Inquiry. Recherches sur les arts”, „Sztuka i filozofia”, „Estetyka i krytyka”.

Wojtek Moskwa

Wyposażony w średnioformatowy, analogowy aparat przemierzył już tysiące kilometrów. Nie potrafił jednak nazwać tematu swoich fotografii a decyzję, kiedy nacisnąć spust podejmował intuicyjnie. Po wyprawie do Nepalu w 2012 roku zaczął zgłębiać zjawisko kremacji obecne w obu największych religiach tamtego regionu, doszedł do pojęcia sansary i znalazł sedno swych wędrówek.

Sansara – w hinduizmie i buddyzmie termin dosłownie oznacza nieustanne wędrowanie, czyli kołowrót narodzin i śmierci, cykl reinkarnacji, któremu od niezmierzonego okresu podlegają wszystkie żywe istoty w łącznie z istotami boskimi (dewy). Po każdym kolejnym wcieleniu następne jest wybierane w zależności od nagromadzonej karmy. Według hinduistów dusza przechodzi przez coraz wyższe postacie od przedmiotu, przez postać rośliny, zwierzęcia, człowieka (i jeszcze parę wyższych). Hinduiści dążą do zakończenia sansary i zjednoczenia się na zawsze z Bogiem (Brahmanem). W buddyzmie wyzwolenie z sansary następuje dzięki kroczeniu szlachetną ośmioraką ścieżką, która prowadzi do nirwany. Sansarę w przeciwieństwie do nirwany cechuje występowanie cierpienia.

Na wystawę składają się kwadratowe fotografie w formatach od 20 cm do 90 cm. Zdjęciom towarzyszą osobiste teksty, które autor pisał ponad rok po wyprawie. Zawarł w nich historie towarzyszące ich powstawaniu oraz myśli i autobiograficzne wspomnienia pojawiające się podczas przygotowywania zdjęć do wystawy.

“…Prace Wojtka Moskwy są dla mnie bardzo ciekawym zjawiskiem udowodnienia ciągłej i nieprzerwanej wartości klasycznej fotografii czarno-białej. Atrakcyjny i egzotyczny temat jak NEPAL, widzialny na tysiącach “turystycznych” kolorowych zdjęć, na jego fotografiach nabiera szczególnej szlachetności. Zdjęcia są przemyślane, świetnie skomponowane, różnorodne i stanowią zwartą całość. Zachęcają do podróży, nie tylko do tego kraju, ale w szerszym symbolicznym znaczeniu, bowiem zawierają w sobie element pewnego niedopowiedzenia i tajemnicy. Zmienność planów, perspektywy ujęć, gradacja szarości, wszystko to składa się na pogłębioneodczuwanie tych niezwykłych krajobrazów i sytuacji. Warto przy takiej fotografii zatrzymać się i zadumać nad siłą fotograficznego zapisu wykonanego z pasją i pełnym, świadomym zaangażowaniem autora…” Marek Grygiel

Janusz Wańczyk

Rodowity sądeczanin, z wykształcenia inż. elektryk, absolwent Politechniki Rzeszowskiej. 25 lat pracował jako nauczyciel przedmiotów zawodowych, elektrycznych i samochodowych w Zespole Szkół Zawodowych w Grybowie. Obecnie jest na emeryturze. W dziedzinie fotografii jest samoukiem. Z fotografią, a właściwie z fotografowaniem zetknął się już w czasach szkolnych. Była to fotografia tradycyjna, zdjęcia czarno-białe robione na kliszy, wywoływane w koreksie i w powiększalniku.

„Długie godziny spędzone w świetle czerwonej żarówki i emocje, gdy w kuwecie na czystej kartce ukazywały się pierwsze obrazy. Uwieczniałem wtedy wydarzenia ze szkolnych wycieczek, później z życia rodzinnego. Chciałbym wspomnieć nieżyjącego już mojego profesora z sądeckiego „elektryka” mgr Antoniego Ligęzę. To w czasie organizowanych przez niego wycieczek, rajdów i wakacyjnych obozów wędrownych poznawaliśmy góry bliskie i dalekie. W przyjaznej, miłej atmosferze przemierzaliśmy szlaki dziewiczych jeszcze wtedy Bieszczadów, Gorców, Pienin i naszego Beskidu Sądeckiego. Do dziś pozostała zaszczepiona mi miłość do gór, do podziwiania piękna krajobrazu i natury. Te właśnie wrażenia chciałem utrwalić na zdjęciach – tak zrodziła się fotograficzna pasja.” (…)

„Fotografowanie tak zwane „świadome” zaczęło się niespodziewanie po wygraniu konkursu w nowosądeckim PTTK w 2003 roku. Zdjęcia zamieszczone na wystawie to plon fotograficznych wędrówek po Sądecczyźnie, z okresu ostatnich dwóch lat. Szczególnie ulubionymi przeze mnie porami dnia – wczesnym porankiem i późnym wieczorem. W latach 2003 do 2020 brałem udział w konkursach fotograficznych, zdjęcia były prezentowane na indywidualnych i zbiorowych wystawach jak również publikowane w prasie krajowej i zagranicznej.”

Adam Szyszka

Absolwent poznańskiej Akademii Muzycznej, przez dekady związany z Poznańską Ogólnokształcącą Szkołą Muzyczną II st., jak również z Podyplomowymi Studiami Chórmistrzostwa i Emisji Głosu oraz sądeckimi Kursami Interpretacji Muzycznej, których jest stałym wykładowcą od początków ich istnienia. Jego działalność to przede wszystkim towarzyszenie młodym skrzypkom, i wokalistom w rozwijaniu ich artystycznych zdolności, koncerty kameralne z instrumentalistami, wokalistami i chórami. Prowadzi zespół wokalny zajmujący się muzyką liturgiczną, tworzy kompozycje służące szeroko rozumianemu modlitewnemu użytkowi.

Marta Jamróg

Urodzona w 1983 r. w Jaśle. W 2004 r. ukończyła Małopolski Uniwersytet Ludowy we Wzdowie, Szkołę Rękodzieła Artystycznego. W latach 2010-2011 ukończyła studia wyższe na Uniwersytecie Wrocławskim, kierunek Etnologia i Filologia Ukraińska. W 2019 roku uzyskała dyplom z wyróżnieniem na wydziale malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie ( studia podyplomowe).

Od 2013 r. prowadzi Jasielską Pracownię Ikon gdzie maluje Dzikony, które mają na celu poszerzanie kręgu współodczuwania na zwierzęta i naturę. Twórczyni nowego kierunku w sztuce „Forest Path Art”, (Sztuka Ścieżek i Szlaków Leśnych inspirowana przestrzenią lasu, tworzona w przestrzeni leśnej i wiejskiej). W swojej pracy twórczej inspiruje się zarówno szeroko rozumianą kulturą ludową, folklorem i wierzeniami, psychologią i ruchem feministycznym.

Rafał Siderski

(ur. 1984). Artysta wizualny zajmujący się głównie fotografią. Ukończył studia magisterskie w Instytucie Twórczej Fotografii w Opavie, gdzie obecnie pisze doktorat. Jest częścią inicjatywy Albom.pl zajmującej się digitalizacją i pracą na archiwach fotograficznych. W 2019 roku Wydał książkę Wyjedź Zostań. W wolnym czasie „dokądś” jedzie lub jest „gdzieś”.

Artur Krajewski

Malarz, rysownik, artysta multimedialny, członek Związku Literatów Polskich., wykładowca Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, prowadzi autorską Pracownię Kompozycji Projektowej i Rysunku.

Maciej Januszewski

Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie 2014 Dyplom z wyróżnieniem za trzy-częściowy projekt malarski, graficzny i projekt książki autorskiej, zaprezentowany na wystawie „Coming Out najlepsze dyplomy warszawskiej ASP”. (promotorzy: prof. Andrzej Węcławski, prof. Lech Majewski, prof. Henryk Gostyński) Doktor nauk o sztuce 2021. (praca doktorska pt; “Człowiek o bardzo czułych kolcach”, promotor prof. Henryk Gostyński) Rysownik, grafik i rzeźbiarz. Projektuje tez książki. Podróżuje przez media i techniki, po ścieżce ekspresyjnej figuracji. Zazwyczaj ogranicza się do czerni bądź barwy materiału, w którym pracuje. Patrzy, zapamiętuje i przypominając sobie obrazy, destyluje kulturę w nowe znaki. Powołuje na świat nowe formy na styku figuracji, abstrakcji i reprezentacji stanów emocjonalnych. Na co dzień pogodny, tworząc zmusza do refleksji. W jego pracach często widoczne są motywy wewnętrznej sprzeczności, chęci ucieczki do natury i nostalgii za tym co jeszcze nie wydarzone.

Viktar Aberamok

Urodzony w 1991 Czerkasy (Ukraina), Magister sztuki, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, Wydział Grafiki, Stypendia rektora, 2018 – 2019, Uczestnik wystaw i przeglądów artystycznych, m.in.: wystawa zbiorowa ; ALEF BET, 18.08.2022, PROM Kultury Saska Kępa, Kuratorki; Maria Pakier, Ania Wieluńska. wystawa zbiorowa ; KISSPRINT2022 , 24 czerwca 2022, Elektrownia Powiśle, Kurator Jan Sowa wystawa zbiorowa ; 10. Międzynarodową Wystawę Rysunku Studenckiego – RYSOWAĆ∞, Galeria Sztuki Wozownia, 6-29.05.2022 wystawa zbiorowa ; Horyzont, 21/05-4/06, Pałac Czapskich-Krasińskich , Kuratorka Zuzanna Andruszko, wystawa zbiorowa ; Sztuka S-Kraju, 28.08.2022, Pogłos, Kuratorka Gosia Kołdraszewska. Laureat konkursu Generali i Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie , „Rozwiń skrzydła z lwem”

Jan Cieślak

Urodził się w 1990 r. Studiował na Wydziale Matematyki i Nauk Informacyjnych Politechniki Warszawskiej (2009-2011) oraz na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie (dyplom z wyróżnieniem w 2016 roku). Zajmuje się malarstwem i grafiką warsztatową. Indywidualne wystawy malarstwa: Galeria Atrium, Uniwersytet w Newcastle (Wielka Brytania, 2014), Galeria Fibak (Warszawa, 2016) , Uczestnik wystawy Coming Out – najlepsze dyplomy ASP w Warszawie (2016)

Piotr Siwczuk

Urodził się w 1973 roku w Zamościu. Tam ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Bernardo Morando, uzyskując w 1993 roku dyplom z wyróżnieniem w specjalizacji – snycerstwo. W tym samym roku został przyjęty na Wydział Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Trzy pracownie, a ja swe kroki skierowałem do profesora Jana Jaromira Aleksiuna i cóż za zaskoczenie, na jego miejscu, po jak się okazało latach nieobecności, pojawiła się profesor Ewa Walawska, której zupełnie nie znałem. Zapisałem się i moja sytuacja była trochę niecodzienna. Oto niemal przez cały rok byłem tam jedynym studentem. Z jednej strony same plusy ponieważ pracownia z całym potrzebnym warsztatem do mojej dyspozycji, z drugiej jednak byłem wystawiony na uwagę pani profesor. Był to niewątpliwie najlepszy okres podczas studiów, komfortowe warunki pracy skutkowały różnorakimi eksperymentami. Studia ukończył z wyróżnieniem w 1998 roku obroną dyplomu realizowanego w pracowni grafiki warsztatowej prof. Ewy Walawskiej. Aneks do dyplomu w pracowni malarskiej prof. Grzegorza Pabla. W trakcie studiów ukończył również kurs pedagogiczny prowadzony na macierzystej uczelni przez prof. Stefana Kościeleckiego z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W latach 1998-2008 asystent w pracowni rysunku i malarstwa I i II roku prof. Huberta Borysa na Wydziale Grafiki ASP w Warszawie. Od 2006 roku prowadzący pracownię rysunku i malarstwa I i II roku na Wydziale Grafiki studiów niestacjonarnych. Praca doktorska z dziedziny grafiki warsztatowej pt. „Relikt – Bogowie Słowian” w 2007 roku. Od 2008 roku prowadzi pracownię rysunku i malarstwa dla studentów I roku studiów stacjonarnych. Przewód habilitacyjny pt. „ Odbicia nieobecności” zamknięty w 2014 roku. Twórczość w zakresie grafiki, malarstwa i rysunku.

kIRk i Ernest Ziemianowicz

kIRk – to zespół, który wyraźnie zaznaczył swoją obecność w polskiej muzyce niezależnej. Kolektyw występował na największych polskich festiwalach, jak Open’er, OFF Festival czy Tauron Nowa Muzyka. Jego muzykę komplementował Michael Gira ze Swansów, Nils Petter Molvaer czy Jerzy Mazzoll. Po 20 latach działaności kIRk znowu wraca. Choć tym razem w zupełnie nowej odsłonie. Trębacz Olgierd Dokalski i dubmaster Paweł Bartnik dokooptowali do składu grającego na duduku Stanisława Matysa. Matys wraz z Dokalskim tworzą sekcję dętą, która stanowi rdzeń tożsamości „nowego” kIRka. Dwa odrębne żywioły, duduk i trąbka, wygrywają proste, zatopione w bezczasie tematy. Bartnik na żywo przechwytuje tematy i subtelnie przetwarza je, loopuje i rozrzuca w przestrzeni. Liczy się brzmienie i jego niespieszna fluktuacja. kIRk nie chce już epatować. Pragnie koić.

Ernest Ziemianowicz – urodził się w 1986 roku w Warszawie. Tam też ukończył Wydział Grafiki ASP. Interesuje się animacją, video mappingiem i grafiką cyfrową. ZWIDY to instalacja multimedialna autorstwa Ernesta Ziemianowicza towarzysząca zespołowi KIRk. Składa się z tkanego ekranu na którym wyświetlana jest animacja. Dzięki reliefowi i fakturze tkaniny wyświetlany obraz nabiera dodatkowego wymiaru.

Michał Poręba

Urodził się w 1964 roku w Tarnowie. Malarstwo studiował w WSP w Krakowie w pracowni prof. Ireny Popiołek i prof. Aleksandra Pieńka. Uprawia rysunek, malarstwo, rzeźbę zajmuje się też działaniami parateatralnymi i performance. Nauczyciel z kilkunastoletnim doświadczeniem, działał na różnych szczeblach edukacji w różnych jej formach . Pracował zarówno w szkole podstawowej jak i gimnazjum oraz szkole średniej. Był wykładowcą Akademii Pedagogicznej w Krakowie. Wraz z Elżbietą i Witoldem Pazera prowadził pracownię plastyczną w Tarnowskim Centrum Kultury. Tam też organizował plenery, seminaria, wykłady i warsztaty we współpracy z InSEA (Międzynarodowe Stowarzyszenie Wychowania przez Sztukę) Polski Komitet w Łodzi i Centrum Doskonalenia Nauczycieli w Tarnowie np. Sztuka w procesie edukacji. Stworzył w TCK autorski teatr plastyczny APRAPLA, który swoje realizacje prezentował na różnych festiwalach np. na Festiwalu Działań Plastycznych i Teatralnych w Tczewie oraz Festiwalu Komedii TALIA w Tarnowie. Pracował w Zespole Szkół Ogólnokształcących i Technicznych im. Jana Szczepanika w Tarnowie gdzie nauczał malarstwa i rysunku. Jest wykładowcą na podyplomowym kursie z zakresu „Sztuka” organizowanym przez MCDN. Wielokrotnie był komisarzem wystaw sztuki. Do 2015 roku pełnił funkcję wiceprezesa w Związku Polskich Artystów Plastyków Okręg Tarnowski. Jest autorem pomników Jana Szczepanika polskiego Edisona oraz Andrzeja Małkowskiego twórcę skautingu w Polsce oraz hetmana Jana Tarnowskiego, usytuowanych w centrum Tarnowa. Uczestniczył w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą.

Joanna Aleksandrowicz

Aktorka i wokalistka, stworzyła projekt „Od nocy do nocy” z którym wystąpiła na ponad 250 scenach muzycznych. W repertuarze znajdują się utwory z najsłynniejszych polskich filmów i musicali, takich jak między innymi: „Noce i dnie”, „Vabank” oraz cykl tang Astora Piazzolli. Joanna Aleksandrowicz miała okazję wystąpić podczas Festiwalu Literackiego Noblistki Olgi Tokarczuk. W grudniu 2020 roku odbyła się premiera pierwszego albumu zespołu Joanny Aleksandrowicz – płyty “Od Nocy do Nocy” w złotym wydaniu, który przenosi słuchaczy w świat nieoczywistych barw musicali i kultowych filmów.

Ryszard Kajzer

Grafik, autor plakatów, ilustracji, projektów książek i znaków graficznych. Absolwent Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Bydgoszczy. W latach 1994-1999 studiował na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 1997 r. uczył się w Schule für Gestaltung w St.Gallen w Szwajcarii. Po powrocie, w latach 1997–1999, asystował w Pracowni Projektowania Plakatu prof. Mieczysława Wasilewskiego, a od 2000 roku w Pracowni Projektowania Grafiki Wydawniczej i Plakatu prof. Lecha Majewskiego na warszawskiej ASP. W latach 2003-2004 zbierał doświadczenia jako stypendysta Internationales Künstlerhaus Villa Concordia w Bambergu (Niemcy). Od 2006 prowadzi zajęcia na ASP w Warszawie, gdzie otrzymał stopień doktora (doktor habilitowany od 2020). Wykładowca również w: Miami Advertising School w Warszawie, Wyższej Szkole Informatyki Stosowanej i Zarządzania w Warszawie oraz Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych w Warszawie. Laureat wielu konkursów w kraju i za granicą. Prowadził warsztaty projektowania plakatu na uczelniach w Sztutgarcie, Helsinkach, Budapeszcie, Oradei i Bukareszcie. Prace w zbiorach muzeów i galerii Berlina, Budapesztu, Essen, Helsinek, Hong Kongu, Lahti, Mexico, Mons, Paryża, Pekinu, Poznania, Toyamy, Trnavy i Warszawy. Założyciel Zerkaj Studio (www.zerkajstudio.pl)

Zdzisława Ludwiniak

Ukończyła Wydział Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w 1987 roku. Studiowała malarstwo w pracowni prof. Teresy Pągowskiej. Przez wiele lat była asystentem w pracowni malarstwa prof. Grzegorza Pabla. Od momentu otrzymania dyplomu uczelni związana jest z nią pracą dydaktyczną.
Obecnie prowadzi pracownię malarstwa i rysunku dla studentów lat młodszych na Wydziale Grafiki warszawskiej ASP, a także studentów Wyższej Szkoły Informatyki Stosowanej i Zarządzania pod auspicjami Polskiej Akademii Nauk na kierunku Grafika multimedia.
Prezentowała swoje obrazy i rysunki na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i poza jego granicami.
Jest laureatką XI Międzynarodowego Biennale Rysunku w Cleveland w Anglii. W swojej pracy artystycznej odnosi się zawsze do natury.

Kamila Ossowska

Urodzona w 1990 r. w Chojnicach, na Pomorzu. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. Naukę malarstwa i rysunku pobierała w pracowni prof. Andrzeja Sadowskiego. Sposobem jej artystycznej wypowiedzi jest rysunek oraz malarstwo. Twórczość malarki oscyluje wokół sztuki figuratywnej, wyszczególniając postać kobiecą. Działając w duchu impresjonizmu, artystka jest skoncentrowana na emocjonalnej sile obrazu. Sztuka zabarwiona erotyzmem, emanuje kobiecą zmysłowością i świadomie wymierzoną prowokacją.

Arkadiusz Glegoła

Urodzony w 1994 roku w Warszawie. Ukończył wydział Grafiki warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych oraz otrzymał dyplom z wyróżnieniem rektorskim. Brał udział w XI edycji wystawy Coming Out – Najlepsze dyplomy ASP w Warszawie. Trzykrotnie uzyskał stypendium rektorskie dla najlepszych studentów. Uczestnik wystaw zbiorowych oraz indywidualnych m. in.: Relacja zdarzeń, Galeria Apteka Sztuki (2021). Ekspozycja grafik Pamięć w Galerii Direct Art Action, Birmingham (2020). Uczestnictwo w wystawie Coming Out (2019). Wystawa grafik Pamięć podczas II International Festival of Art Schools Turin (2019). Uczestnik happeningu Tratwa Meduzy na podstawie obrazu Théodore’a Géricaulta oraz Pingwin, Pingwinica przy współpracy z E.L.N.B (Eksperymentalnym Laboratorium Naukowo Badawczym). Działalność była prezentowana podczas zbiorowej wystawy retrospektywnej Rozbitkowie sensu, Galeria Salon Akademii (2019). Uczestnik wystawy Stowarzyszenia Twórców Grafiki Artystycznej – KISSPRINT, Symfonia Warsovia (2018). Brał udział w wystawach grafiki we Lwowie, Belgradzie oraz w Galerii u Dyplomatów przy Ministerstwie Spraw Zagranicznych (2017). Uczestnik międzynarodowej wymiany z uczelnią Universität der Künste w Berlinie oraz współuczestnik performance’u pt.: Wihajster, Swallow, Freightag organizowanego w ramach współpracy, Galeria Salon Akademii (2017). Działa interdyscyplinarnie. Zajmuje się malarstwem, grafiką oraz eksperymentuje z fotografią i formą video. Stara się nadać swoim wypowiedziom jednoznaczną, uderzającą formę. W swoich działaniach eksponuje intymność, budując przestrzeń wokół własnej sylwetki, włączając przy tym reakcje na aktualny rozwój wydarzeń.

Małgorzata Lebda

Urodzona w 1985 roku. Dorastała w beskidzkiej wsi Żeleźnikowa Wielka. Autorka sześciu książek poetyckich, w tym nagradzanych tomów Matecznik i Sny uckermärkerów (Nagroda Literacka Gdynia 2019), ostatni tom to Mer de Glace (Wydawnictwo Warstwy, 2021). Jej książki ukazały się w przekładzie na języki: czeski (tł. Bogdan Trojak), włoski (tł. Marina Ciccarini), serbski (tł. Biserka Rajčić) i ukraiński (tł. Yury Zavadsky). Tłumaczenia na języki: duński, angielski, niemiecki, rumuński – w procesie. Doktor nauk humanistycznych. Felietonistka. Animatorka kulturalna. Naukowczyni zainteresowana związkami wizualności z literaturą; figurą ciała; somaestetyką; ekopoetyką. Fotografka. Ultramaratonka (we wrześniu 2021 roku pokonała dystans 1113 kilometrów wzdłuż Wisły, realizując aktywistyczno-poetycki projekt „Czytanie wody”). Mieszka w Krakowie. Pracuje nad debiutem prozatorskim.

Marta Krzywicka

“Wszyscy rysują w dzieciństwie. Ale niektórzy nie chcą przestać! Kiedy byłam mała lepiłam z plasteliny i rysowałam dla zabawy, a potem zupełnie serio skończyłam wydział Grafiki Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni grafiki warsztatowej. Grafiką artystyczną zajmowałam się przez kilka lat, aż zdałam sobie sprawę, że tak naprawdę chcę projektować i ilustrować książki- różne, różniste, czasem pogodne a czasem mroczne opowieści dla dzieci i młodzieży. I udało się! Oprócz ilustrowania projektuję layouty książkowe, czyli wymyślam sposób w jaki układa się na stronach tekst i ilustrację oraz okładki, zdarza się, że również do bardzo poważnych, naukowych publikacji. Współpracuję z wieloma polskimi wydawcami. Zrobiłam jeden krótki film animowany o nurku pływającym w oceanie pełnym warzyw, może widzieliście go w telewizji Nick Jr, projektowałam podręczniki, zajmuję się także powieściami graficznymi dla dorosłych a ostatnio zilustrowałam książkę, której filmowa adaptację można oglądać w kinach (“Za duży na bajki”).
Mieszkam w Warszawie, ranek zaczynam od długiego spaceru z moim psem po lesie i pewnie dlatego każdy mój dzień jest udany. Kiedy tylko mam taką okazję, umieszczam mojego czworonożnego przyjaciela na ilustracjach (ale to tajemnica). Najbardziej lubię rysować ludzi, zwłaszcza tych uczuciowych i pełnych emocji.”

Joanna Bejm, Kamil Barański, Michał Jurkiewicz

Joanna Bejm – śpiew

Kamil Barański – fortepian

Michał Jurkiewicz – altówka, instrumenty klawiszowe

Piotr Garlicki

Studiował w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Grafiki, dyplom uzyskał (1995 r.) w Pracowni Plakatu prowadzonej przez prof. Macieja Urbańca. W latach 1995-2001 był asystentem w pracowni prof. Henryka Chylińskiego. A następnie do roku 2006 prowadził zajęcia z liternictwa dla studentów I i II roku studiów niestacjonarnych Wydziału Grafiki ASP w Warszawie. W 2006 roku objął licencjacką Pracownię Projektowania Graficznego na studiach niestacjonarnych. Od 2007 roku prowadzi zajęcia w Pracowni Podstaw Projektowania na studiach stacjonarnych Wydziału Grafiki ASP w Warszawie. Oprócz plakatów, zajmuje się projektowaniem identyfikacji wizualnych, opracowaniem graficznym albumów, katalogów, wydawnictw fonograficznych. Zajmuje się również projektowaniem niestandardowych kampanii reklamowych i opraw graficznych imprez o charakterze ogólnopolskim (m.in. TVP – Opole 2007; II i III Forum Funduszy Europejskich w Warszawie). Od 2006 r. Piotr Garlicki prowadzi opiekę artystyczną i projektuje oprawy graficzne spektakli Teatru Montownia. Jego plakaty prezentowane są od wielu lat na wystawach w kraju i za granicą (m.in. Czechy, Francja, Rosja, Ukraina, Chiny, Egipt, Boliwia). Jest laureatem wielu nagród I wyróżnień, m.in.: brązowy medal na 18 BPP w Katowicach (2003 r.); nagroda Rektora ASP w Katowicach na 19 BPP (2005 r.); I miejsce w konkursie na znak MTSG IMPRINT (2007 r.), nagroda fundowana na 20 BPP (2007 r.); nagroda Rektora ASP w Warszawie (2009 r.); brązowy medal Effie Awards (2014 r.); złoty medal Golden Arrow (2015 r.). Plakaty Piotra Garlickiego znajdują się między innymi w zbiorach: Muzeum Plakatu w Wilanowie, Muzeum Narodowym w Poznaniu, Galerii Morawskiej w Brnie (Czechy), Galerii Plakatu w Krakowie, Galerii Sztuki Współczesnej w Katowicach, Instytucie Teatralnym w Warszawie, Nowej BibliotekiAleksandryjskiej w Egipcie, Town of Chaumont (Bibliotheque Nationale de France), China Productivity Center (Chiny), Central House of Artists (Rosja) i kolekcjach prywatnych.

Dorota Cieślińska-Brodowska

Artystka–Malarka. Urodziła się 1962 roku w Warszawie.

W 1991 roku ukończyła studia w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w Pracowni Malarskiej prof. Aleksandra Kozyrskiego, przez rok równocześnie uczestnicząc w zajęciach w Pracowni Litografii prof. Romana Artymowskiego.

Od trzydziestu lat zajmuje się malarstwem.

Krystyna Mirek

Pochodzi z Nowego Sącza, aktualnie mieszka niedaleko Puszczy Niepołomickiej. Jest pisarką. Studia ukończyła na kierunku filologia polska na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Pracowała w szkole jako nauczycielka języka polskiego, a następnie niemieckiego. Jak sama mówi, tworzy opowieści pogodne, ciepłe, pełne optymizmu i dobrych emocji, choć nie ucieka od życiowych problemów i prawdy. Swoją twórczość kieruje głównie do kobiet. Niewątpliwie jest mistrzynią lekkiego pióra, która w swoim dorobku ma wydanych ponad 30 książek obyczajowych. Znajdziemy w nich przesłanie, że każdy problem można rozwiązać, a los i tak szykuje dla każdego coś dobrego, pomimo licznych przeszkód. Swoją pierwszą książkę wydała w 2011 roku, tuż przed 40 urodzinami. “Prom do Kopenhagi” został bardzo ciepło przyjęty przez czytelniczki. Jest autorką znanej “Sagi rodu Cantendorfów”, liczącej trzy tomy wciągającej opowieści o losach hrabiego Aleksandra i Kate Middleton. Wśród najpopularniejszych powieści pisarki na uwagę zasługuje „Szczęście nad horyzontem”, “Pojedynek uczuć”, a także “Tajemnica zamku”. Krystyna Mirek współpracuje z wieloma wydawnictwami, m.in.: Wydawnictwem Edipresse Książki, Wydawnictwem Filia oraz Wydawnictwem Znak.

Emilia Dragosz

Urodziła się w Kielcach w 1988 roku. W latach 2008-2013 studiowała malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom obroniła w pracowni prof. Leszka Misiaka, aneks z rysunku w pracowni prof. Teresy Kotkowskiej- Rzepeckiej. Artystka ma już na swoim koncie kilkanaście wystaw zbiorowych i indywidualnych . Może również pochwalić się licznymi osiągnięciami artystycznymi między innymi: Nagrodą Marszałka województwa Świętokrzyskiego w Interdyscyplinarnym konkursie plastycznym „Przedwiośnie 41”, Biuro Wystaw Artystycznych w Kielcach czy przyznanym w 2020 roku rocznym stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Jedna z prac artystki „Rozpocząć wszystko jeszcze raz od nowa” 2016 znalazła się w kolekcji Muzeum Narodowego w Gdańsku.

Alicja Przybyszowska

Urodzona w Nowym Sączu, gdzie nadal mieszka i czerpie inspiracje do swojej twórczości. Obecnie studentka Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. Pracuje głównie w technice cyfrowej. W jej pracach można odnaleźć elementy fotografii konceptualnej, szeroko pojętego pejzażu, fotografii socjologicznej i podróżniczej. Pomysłodawczyni i kuratorka kilkunastu konkursów fotograficznych. Jurorka w konkursach krajowych i międzynarodowych. Doświadczenie zdobyte na przestrzeni lat przekazuje podczas różnego rodzaju paneli dyskusyjnych, spotkań, warsztatów oraz jako wykładowca.

Wojciech Jarociński

Ur. 10 maja 1950 w Chełmży. Polski gitarzysta, wokalista, autor tekstów i kompozytor z kręgu poezji śpiewanej.
Uczestnik pierwszej Ogólnopolskiej Turystycznej Giełdy Piosenki Studenckiej. Członek zespołu Wolna Grupa Bukowina, założyciel grupy S.A.D. (Samozwańcza Akademia Dźwięku – zespół istniał przez pięć miesięcy 1999 roku). W swoim dorobku ma również solową płytę Eldorado (2004). Mieszka w Jeleniej Górze.

Anna Szprynger

Urodziła się w 1982 roku w Warszawie. Studiowała grafikę i malarstwo w Kolegium Sztuk Pięknych w Kazimierzu Dolnym i na Uniwersytecie Marii Curie – Skłodowskiej w Lublinie. Dyplom z wyróżnieniem uzyskała pod kierunkiem profesorów Tomasza Zawadzkiego i Grzegorza Dobiesława Mazurka. W 2014 roku obroniła pracę doktorską na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, pod kierunkiem profesor Doroty Grynczel. Miała 24 wystawy indywidualne, m.in. w Slag Gallery w Nowym Jorku (2019), Galerie Lindner w Wiedniu (2017), Muzeum Narodowym w Gdańsku (2014), Galerii EL w Elblągu (2014), Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie (2012). Brała udział w ponad 40 wystawach zbiorowych. W 2013 została laureatem Prix Marin na paryskim Salon Réalités Nouvelles a w 2015 otrzymała Nagrodę Arteonu za 2014 rok.

Izabela Chamczyk

Malarka – performerka – video artystka. Ukończyła z wyróżnieniem malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu w 2009, studiowała również na ASP w Poznaniu w pracowni Dominika Lejmana. Tworzy sztukę procesualną, sensualną, emocjonalną, nawiązującą do seksualności i cielesności.

Krzysztof Trusz

Grafik, rysownik, malarz, podróżnik. Urodził się we Wrocławiu. Absolwent Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, którą ukończył w 1984 r. Od 1987 roku pracuję na Wydziale Grafiki macierzystej uczelni. Jest profesorem zwyczajnym, prowadzi Pracownię Struktur Wizualnych

Stanisław Wójcik

Urodził się w 1982 roku. W latach 2002-2008 studiował na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W latach 2005-06 był stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Dyplom z wyróżnieniem rektora realizował u prof. Lecha Majewskiego, aneks z rysunku u prof. Henryka Gostyńskiego. Od 2008 roku pracuje w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, w latach 2008-10 na Wydziale Sztuki Mediów a od 2010 roku na Wydziale Grafiki w pracowni malarstwa. Zorganizował i brał udział łącznie w ponad piętnastu wystawach w kraju i za granicą. W 2013 roku założył formację artystyczną Cyrk Wójcika. Zajmuje się malarstwem, fotografią i działaniami intermedialnymi.

Agnieszka Sztejerwald

Urodziła się 1994r. w Warszawie. Studiowała na Wydziale Grafiki Warszawskiej ASP w latach: 2015-2020 r. Dyplom wraz z aneksem zatytułowany: „Nienawidząc obrazu” obroniła we Wrześniu 2020r. Stypendium Rektora dla najlepszych studentów: 2019-2020. W trakcie studiów współpracowała z Akademickim Biurem Karier: organizacja warsztatów w ramach wydarzeń: Noc Muzeów w Ministerstwie Szkolnictwa i Edukacji (2018); Warsztaty Plakatu, dziedziniec ASP (organizator:Niepodległa, 2019).

Wydarzenia i Festiwale

Mały Festiwal Form Artystycznych to najważniejsza impreza organizowana przez Małą Galerię. Festiwal zrodził się w 1993 roku. Do wystaw, spotkań i koncertów zapraszani są wybitni artyści i osobowości twórcze. Festiwal jest przeglądem dokonań w sztuce współczesnej. Na jego niepowtarzalny charakter składają się oryginalne aranżacje wystaw i tworzenie przyjaznych, artystycznych klimatów podczas spotkań i koncertów. Na program kolejnych edycji składają się wystawy plastyczne, a także imprezy obrazujące dokonania w innych dziedzinach sztuki, w formie wieczorów poezji, koncertów, spektakli teatralnych, recitali, happeningów, performance, spotkań autorskich itp. W czasie trwania Festiwalu Nowy Sącz staje się prawdziwym centrum kultury polskiej, a mieszkańcy miasta mają okazję obcowania ze sztuką i jej wybitnymi twórcami.