“Sztuka niczego nie musi, ponieważ sztuka jest wolna.”

Wasilly Kandinsky

Po zakończeniu II Wojny Światowej zajęła się tworzeniem Oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków w Nowym Sączu. Na ogólnopolskich zjazdach ZPAP w Warszawie i regionalnych w Krakowie, reprezentowała interesy środowisk twórczych z Nowego Sącza i okolic. W 1949 została radną Miejskiej Rady Narodowej w Nowym Sączu i członkiem Komisji Oświatowej oraz Komisji Ochrony Zabytków. W 1950 wstąpiła do Polskiego Komitetu Obrońców Pokoju. Funkcje te pozwoliły Marii Ritter na doprowadzenie wraz z gronem kolegów z ZPAP do otwarcia w Nowym Sączu Biura Wystaw Artystycznych w 1957.

Jadwiga Marschalkó-Kosalowa

Urodzona w 1908 roku w Strzyżowie, zmarła w 1984. Przez rok Studiowała w Państwowym Instytucie Sztuki w Krakowie. W latach 1943-45 prowadziła pracownię pamiątkarsko-rzeźbiarską. Rozbudzała zainteresowania plastyczne wśród dzieci i młodzieży. Mimo iż nie uzyskała dyplomu ukończenia studiów, decyzją specjalnej komisji kwalifikacyjnej, została przyjęta do ZPAP. Od 1945 roku aktywnie działała w zarządzie nowosądeckiego Oddziału ZPAP, a w 1974 roku odstąpiła połowę rodzinnego domu przy ul. Jagiellońskiej 76 na siedzibę zrzeszonych artystów z galerią wystawienniczą.

Jan Powała-Dzieślewski

Artysta malarz, pedagog, prezes Polskiej Organizacji Artystów Plastyków “Kapitol”. Urodzony 7 kwietnia 1907 roku w Nowym Sączu, zmarł 8 stycznia 1985 tamże. Swoje wrodzone zdolności plastyczne rozwijał w II Gimnazjum im. Bolesława Chrobrego pod kierunkiem prof. Romualda Reguły – artysty malarza. Po zaliczeniu egzaminu dojrzałości w 1929 r. odbył studia malarskie na wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Stefana Batorego w Wilnie m.in. pod kierunkiem prof. Ferdynanda Ruszczyca i prof. Ludomira Ślendzińskiego. Prezes i współtwórca Polskiej Organizacji Artystów Plastyków “Kapitol”. Jego prace artystyczne były przedstawiane na wielu wystawach krajowych i zagranicznych.

W latach 1946-1955 był wykładowcą, a później dyrektorem Państwowego Liceum Technik Plastycznych w Bielsku-Białej. W 1955 r. przewodniczący Sekcji Grafiki Okręgu ZPAP w Katowicach. W latach 1937-39 przewodniczący Gromady Artystyczno-Literackiej „ŁOM” w Nowym Sączu. Członek-organizator ZPAP w Nowym Sączu i jego pierwszy prezes. Po powrocie do rodzinnego miasta w 1959 r. pracował jako nauczyciel. W 1961 r. założył w Nowym Sączu „Grupę Czterech” (z Marią Ritter, Mieczysławem Bogaczykiem i Stanisławem Szafranem), działającą do roku 1971. Okresowo pełnił też funkcję prezesa cepeliowskiej spółdzielni „Twórczość”.

Fot. Otwarcie Wystawy Kazimierza Kopczyńskiego, Krzysztof Kuliś (po raz pierwszy jako szef BWA), Stanisław Szafran, 1973 r. Fot. arch. TPSP.

„ Kulturalny wizerunek miejsca – potem miasta określają przede wszystkim ludzie  zatrudnieni w tzw. placówkach kulturalnych. (…) Otóż ważne w tym jest uświadomienie sobie relacji pomiędzy ludźmi tworzącymi wizerunki placówek kultury – czyli artystami i tymi, których nazywam organizatorami. Kolejność nie jest przypadkowa. Artysta jest bowiem głównym ogniwem w procesie tworzenia wartości kultury i sztuki, zaś jej organizator istnieje dla ich przekazania i upowszechniania poprzez realizowaną przez siebie, odpowiednią formę działania. Organizator jest również często odkrywcą rodzących się talentów i promotorem artystów (…). Organizator dokonuję ciągłych wyborów, ale i sami są wybierani przez twórców – artystów jeśli gwarantują właściwe formy promowania oferowanych talentów. Tu znowu pojawia się kwestia odpowiedzialności organizatora, jego umiejętności wartościowania sztuki, wiedzy i forma działania. Organizator ostatecznie decyduje o tym jaki stworzy wizerunek dla odbiorcy i czy zaspokoi jego oczekiwania. Zawsze jednak będzie pośrednikiem miedzy artystą i odbiorcą. Od niego macie prawo wymagać, możecie krytykować i oceniać . Korzystajcie ze swoich praw (…)”. (Alicja Hebda, “Wiosenne porządki”, 28.II.1997 r.)