W swojej twórczości artystycznej Emilia Dragosz zajmuje się zagadnieniami współczesności wykorzystując tradycyjne media malarskie. To co na pierwszy rzut oka wydaje się zwyczajną zabawą młodych ludzi miesza się w jej twórczości z wątkami o skomplikowanym znaczeniu. Interpretacja każdego dzieła będzie przybierać różne kierunki zależne od osobistych przeżyć i doświadczeń oglądającego. Artystka choć wybrała malarstwo figuratywne nie chce snuć narracji, nie tworzy gotowych ilustracji pod konkretną emocję. Malarstwo to choć na pozór realistyczne, posiada w sobie coś nierzeczywistego. W twórczości Emilii Dragosz podobać się może wszystko (…)
Emilia Dragosz była gościem Nowosądeckiej Małej Galerii. Malarka urodziła się w Kielcach w 1988 roku. W latach 2008-2013 studiowała malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom obroniła w pracowni prof. Leszka Misiaka, aneks z rysunku w pracowni prof. Teresy Kotkowskiej- Rzepeckiej. Artystka ma już na swoim koncie kilkanaście wystaw indywidualnych i zbiorowych w Polsce i Niemczech. Może również pochwalić się licznymi osiągnięciami artystycznymi między innymi: Nagrodą Marszałka województwa Świętokrzyskiego w Interdyscyplinarnym konkursie plastycznym „Przedwiośnie 41”, Biuro Wystaw Artystycznych w Kielcach czy przyznanym w 2020 roku rocznym stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Jedna z prac artystki Rozpocząć wszystko jeszcze raz od nowa 2016 znalazła się w kolekcji Muzeum Narodowego w Gdańsku.
Artystka podczas spotkania w Nowosądeckiej Małej Galerii opowiedziała czym dla niej samem jest proces tworzenia oraz jaki stosunek ma do malarstwa figuratywnego.
Malowanie pozwala Emilii Dragosz uchwycić ulotne chwile i nastrój portretowanych postaci. To jednak nie wystarczy artystce, która poprzez wizerunki malowanych osób pragnie przybliżyć zwyczajne sceny z życia młodych ludzi, a jednocześnie mierzy się z opowiedzeniem historii, która powtarza się u wielu dziewcząt wkraczających w dorosłe „kobiece” życie. Szkicami do obrazów są dla artystki fotografie. Przy pomocy prostych ujęć i znaków artystce udaje się oddać charakter relacji międzyludzkich, budowanych najczęściej przez rozmowę albo wspólne spotkania Artystka w sposób malarski pokazuje uczucia, a dzięki takiemu podejściu do twórczości próbuję uporać się z emocjami, z którymi się zmaga i wyzwolić spod ich działania. Sam proces malowania można odczytywać więc jak terapię. Jej obrazy zawsze zawierają zapis pewnych refleksji, stanowią odzwierciedlenie osobistych doznań. Wzlot, 2020
W jej twórczości dominuję tematyka kobieca, artystka w sposób świadomy snuję opowieść o sobie, jako o kobiecie i odkrywa samą siebie. Jak sama artystka mówi – “to co pojawia się na płótnie zawsze filtrowane jest przez moją głowę”. Malarstwo Dragosz obraca się w tematyce współczesnej, artystka w świadomy sposób eksperymentuje z kolorem, światłem oraz kadrem Prowadzą w sen 2020, Często korzystają z żywiołów 2020, Nie ma wody w jeziorze 2016.
Emilia Dragosz przywiązuję niezwykłą uwagę do doboru formatu płótna i układu kompozycji. Malowane prze artystkę sceny są tak skadrowane aby w sposób bardzo precyzyjny pokazać zaobserwowaną sytuację oraz emocję, która za nią stoi. Doskonale to widać w obrazie Aż staniesz się blada i zimna, aż uschniesz z 2013 roku. Artystka niejako czyści płótno ze zbędnych elementów, pozostawiając wyłącznie to co istotne.
Doskonale operuję światłem, które potęguje wywoływane przez obraz emocje, wśród których dominuję odosobnienie, niepokój Rozpocząć wszystko jeszcze raz, od nowa, 2016, Gdy ulotni się miara i wzorce potrzebne do porównywania z 2016 r czy obraz Natura nie zauważyła braku, 2016.
Ważne jest również to, że z ogromną dbałością Emilia Dragosz posługuje się paletą barw, zarówno monochromatyczną jak w przypadku prac Prowadzą w sen, 2020, czy Tam gdzie słońce spada na ziemię, 2019, jak i polichromatyczną, kiedy z dużym wyczuciem wizualnym stosuje zarówno kolory dopełniające jak i uzupełniające Wszystko, co w jednej chwili sięga zenitu, musi później obumrzeć, 2012.
Szlachetność i jednocześnie nowoczesność obrazów artystki przypieczętowuje tradycyjny warsztat malarski. Malarstwo Dragosz zaskakuję, pobudza, wyzwala emocje, zachwyca ekspresją koloru i szczerością zachowań uwiecznionych na płótnie. Zawsze jest zapisem osobistych odczuć. To co na pierwszy rzut oka wydaje się zwyczajną zabawą młodych ludzi miesza się w jej twórczości z wątkami o skomplikowanym znaczeniu. Interpretacja każdego dzieła będzie przybierać różne kierunki zależne od osobistych przeżyć i doświadczeń oglądającego. Artystka choć wybrała malarstwo figuratywne nie chce snuć narracji, nie tworzy gotowych ilustracji pod konkretną emocję. Malarstwo to choć na pozór realistyczne, posiada w sobie coś nierzeczywistego. W twórczości Emilii Dragosz podobać się może wszystko jednak dla samej artystki zaskakujący jest sam odbiór dzieła. Często spotyka się z opiniami, że jej prace zdecydowanie mocniej oddziałują, sugerują pewien problem czy zjawisko, których sama artystka jeszcze nie doświadczyła. Jak sama mówi „zwykle jest tak, że jest coś co ja jeszcze nie zauważyłam a już jest to pokazane w obrazie”.
Zatem twórczość Emilii Dragosz niesie ze sobą wiele znaczeń, a o tym jak ją rozumiemy i co w niej odnajdujemy, decydujemy my sami.
