TTT
25.09.1997
Nowosądecka Mała Galeria
Eugeniusz Rudnik
Artysta urodził się 28 października 1932 w Nadkolu nad Liwcem. Studia ukończył na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej. Od 1955 pracował w Polskim Radiu, a od 1958 w Studiu Eksperymentalnym Polskiego Radia, czwartej w Europie placówce tego typu, założonej i kierowanej przez Józefa Patkowskiego.
Eugeniusz Rudnik pracował również w Studio Muzyki Elektronicznej Westdeutscher Rundfunk w Kolonii (1967–1968), współpracując z Włodzimierzem Kotońskim przy realizacji utworu Klangspiele, a także u boku Karlheinza Stockhausena i Petera Kotika.
Był jednym z pierwszych w Polsce realizatorów muzyki elektroakustycznej i współtwórcą tzw. polskiej szkoły muzyki elektroakustycznej, autorem innowacyjnych rozwiązań przestrzennej projekcji dźwięku, kompozytorem Skalarów, jednego z pierwszych w świecie utworów poliwersjonalnych na taśmę, oraz pierwszego polskiego utworu kwadrofonicznego Vox humana zrealizowanego w Studio WDR w Kolonii. Swą pracą zdefiniował i uprawomocnił rolę realizatora dźwięku jako współtwórcy muzycznego dzieła elektroakustycznego.
Otrzymał wiele nagród m.in.:
w 1968 na I Międzynarodowym Konkursie Muzyki Elektronicznej w Hanover (USA) za Dixi,
w 1972 I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Elektroakustycznej w Bourges (Francja) za Mobile,
w 1973 III nagrodę w Bourges za Ostinato, w 1984 II nagrodę w Bourges za Homo ludens,
w 1987 nagrodę Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji „za wybitne osiągnięcia w dziedzinie twórczości i realizacji eksperymentalnej muzyki elektronicznej dla programów Polskiego Radia i Telewizji” oraz Złotą Odznakę Honorową Rady Narodowej M. St. Warszawy za zasługi dla Warszawy,
w 1991 Nagrodę honorową w dziedzinie Radia na Festiwalu Mediów w Łodzi Człowiek w zagrożeniu, „za nieprzemijające i uniwersalne wartości dokumentujące zagrożenia bytu ludzkiego we współczesnej cywilizacji”,
w 1993 nagrodę Euphonie d’or w Bourges raz jeszcze za Mobile oraz nagrodę Złoty Mikrofon za „cenione na świecie osiągnięcia w dziedzinie sztuki radiowej oraz autonomiczną muzykę eksperymentalną”,
w 2002 I nagrodę (razem z Marią Brzezińską) na XVII Międzynarodowym Katolickim Festiwalu Filmów i Multimediów w Niepokalanowie oraz na festiwalu „Dwa Teatry” w Gdańsku za Przyjaciółki z Żelaznej ulicy.
W 2000 odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
27 października 2012 na festiwalu Soundedit odebrał nagrodę „Człowiek ze Złotym Uchem” za „pionierskie osiągnięcia w dziedzinie produkcji muzycznej”
Artysta zmarł 24 października 2016 roku.
