Prof. Ewa Latkowska-Żychska urodziła się w Łodzi w 1950 r. gdzie przez pierwsze dwadzieścia pięć lat mieszkała na Bałtach, w miejscu gdzie stoi obecnie gmach Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego. Latem miejsce to, zwane potocznie Babim Dołem, albo Babimi Górkami pokrywały złociste łany dojrzewającego w słońcu zboża, zimą zaś pagórkowaty teren pozwolił zjeżdżać na sankach. Cały rozwój duchowo-intelektualny artystki związany jest z Łodzią, miastem w którym spędziła dzieciństwo i lata młodości, miejscem, które kojarzy się jej z najpiękniejszymi latami życia. W 1969 roku po pomyślnie zdanych egzaminach wstępnych, została studentką Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Łodzi, nie wiedząc jeszcze, że z uczelnią tą zwiąże się na długie lata. Tam spotkała wspaniałych twórców i nauczycieli, którzy wprowadzali ją w świat sztuki, nauczyli patrzeć na świat inaczej, dostrzegać w nim mało istotne, ale jakże ważne do wyrażenia siebie szczegóły.