HOME > Goście w Małej Galerii > Gierowski Stefan

Gierowski Stefan
Artysta malarz
Urodzony 21 maja 1925 w Częstochowie – polski malarz, abstrakcjonista.
Studiował malarstwo w ASP w Krakowie (m. in. u Jerzego Fedkowicza i Zbigniewa Pronaszki) i historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1949 przeniósł się do Warszawy. W 1955 wziął udział w wystawie w Arsenale.
Jego obrazy wyłamują się z definicji zarówno abstrakcji typu informel, jak też sztuki post konstruktywistycznej, choć noszą cechy obydwu tych kierunków. Odznaczają się, zwłaszcza we wczesnym okresie, wyszukaną grą faktury i kolorów, co pozwala widzieć w Gierowskim kontynuatora szkoły polskiego koloryzmu.
Od lat 70. więcej uwagi skupiał na wzajemnych oddziaływaniach pól barwnych, to skontrastowanych, to rozbitych na plamy czystego pigmentu. Ten wątek w latach 80. zyskał znaczące uzupełnienie. Artysta podjął poszukiwania form i układów kompozycyjnych, które mogłyby stać się plastycznym ekwiwalentem pojęć werbalnych (cykl "Malowanie Dziesięciorga Przykazań" z 1986). W latach 1961-1995 Gierowski był pedagogiem w Akademii warszawskiej, od 1976 – profesorem, w latach 1975-1981 dziekanem Wydziału Malarstwa.
W 1983 został wybrany przez Senat Akademii na rektora, lecz wybór nie został zatwierdzony przez władze. Przyczyniła się do tego postawa artysty wobec stanu wojennego – w czym również był wzorem dla swych uczniów.
Studiował malarstwo w ASP w Krakowie (m. in. u Jerzego Fedkowicza i Zbigniewa Pronaszki) i historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1949 przeniósł się do Warszawy. W 1955 wziął udział w wystawie w Arsenale.
Jego obrazy wyłamują się z definicji zarówno abstrakcji typu informel, jak też sztuki post konstruktywistycznej, choć noszą cechy obydwu tych kierunków. Odznaczają się, zwłaszcza we wczesnym okresie, wyszukaną grą faktury i kolorów, co pozwala widzieć w Gierowskim kontynuatora szkoły polskiego koloryzmu.
Od lat 70. więcej uwagi skupiał na wzajemnych oddziaływaniach pól barwnych, to skontrastowanych, to rozbitych na plamy czystego pigmentu. Ten wątek w latach 80. zyskał znaczące uzupełnienie. Artysta podjął poszukiwania form i układów kompozycyjnych, które mogłyby stać się plastycznym ekwiwalentem pojęć werbalnych (cykl "Malowanie Dziesięciorga Przykazań" z 1986). W latach 1961-1995 Gierowski był pedagogiem w Akademii warszawskiej, od 1976 – profesorem, w latach 1975-1981 dziekanem Wydziału Malarstwa.
W 1983 został wybrany przez Senat Akademii na rektora, lecz wybór nie został zatwierdzony przez władze. Przyczyniła się do tego postawa artysty wobec stanu wojennego – w czym również był wzorem dla swych uczniów.